Entri emosi Awal Tahun 2011 walaupun dah 2 hari

Semalam ketika on the way ke kolej, sepupu saya telefon. Okeyh tipu. Umminya yang telefonkan sebab sepupu saya nak cakap. 3/1/11 esok sepupu saya masuk sekolah darjah 1. Cepatnya masa berlalu. Kalau semalam, sepupu saya ini masih dalam dukungan saya. Hari ini dia dah pandai berlari dan telah khatam 30 juzuk Al-Quran pada usia 5 tahun dan esok dia akan ke sekolah. Time flies very fast. And this year, umur saya meningkat lagi 1 tahun. Dan meningkatnya umur saya, semakin pendeklah usia saya.

Kenapa entri ini agak beremosi? It's all about kanak-kanak. 2 hari lepas saya naik LRT ke Serdang bersama kawan-kawan. Nampak 2 kanak-kanak lelaki comel dibawa oleh ibu bapa mereka. Keletah mereka sangat mengasyikkan saya. Sampai termimpi-mimpi. Hee. Acah je. Mereka comel.

Semalam pula, ketika di dalam LRT juga untuk ke Titiwangsa, seorang kanak-kanak lelaki bernama Man dibawa oleh pakciknya kot. Looks like he's mix sebab rambutnya perang. Asyik merengek dengan uncle nya cakap nak susu. Macam nak cubit-cubit je pipinya. Comel sangat. Tak tahan rasanya.. That time umminya berada di tempat lain. Mereka dalam perjalan ke tempat si ummi. How did I know? Because I heard. :D Power tak? Hikhikhik

And my nephew, semakin membesar. Keletahnya tak perlu dicakap. Memang tak tahan perut sebab asyik gelak je. Shortly speaking, he's so cuuuuuuuuuuuuute!!


p/s : Kanak-kanak menjadi fitrah untukku jatuh cinta. They're so adorable. Especially these three liltle 'kanak-kanak Ribena'. They're papaya of my heart. They're always be my papayas.